ท่านแม่ทัพ​อย่า​มา​เกี้ยว​ข้า.. ข้า​จะ​ปลูก​ผัก​

แม่ทัพฟาน

ฟานไห่หมิง เขาคือแม่ทัพที่คอยรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับชินอ๋องของแคว้นอู๋ นิสัยใจคอค่อนข้างเป็นคนเย็นชา กล้าได้กล้าเสีย มองผู้หญิงเป็นภาระ ทำให้เขายังไม่แต่งงานแม้อายุจะถึงสามสิบอีกไม่กี่ปีข้างหน้าแล้วก็ตาม

เยว่ซูเจิน

ซูเจิน เด็กสาววัยสิบเจ็ดปีที่ใช้ชีวิตอยู่ตามลำพัง เนื่องคนที่เลี้ยงดูได้จากไปแล้วเมื่อสองปีก่อน ทำให้นางต้องอยู่คนเดียวทำอาชีพเกษตรกร ปลูกผัก เลี้ยงดูตนเอง เรียกได้ว่าเป็นคนสู้ชีวิตอีกคนหนึ่ง

" พี่ชาย... ท่านยังไม่ได้จ่ายค่าผักที่ท่านทำของข้าเสียหายเลยนะ"

ฟานไห่หมิงหันกลับมองเสียงหวานที่ร้องเรียกขึ้นมา พื้นที่ตรงนั้นนอกจากเขาแล้วก็ไม่มีใครอื่นอีก

" เจ้าเรียกข้างั้นหรือ..?"

" ก็เป็นท่านนะสิ.. ท่านทำของข้าเสียหายแล้วก็ต้องรับผิดชอบสิ" ซูเจินชี้นิ้วให้ดูว่าเมื่อครู่นี้เขาทำอะไรลงไปบ้าง

" แต่ข้ากำลังตามจับผู้ร้ายอยู่ ไว้วันหลังข้าจะชดใช้ให้" ไห่หมิงกำลังรีบร้อน แต่ถูกหญิงสาวรั้งเอาไว้

" ไม่ได้!... ท่านจะหนีไปเช่นนี้ไม่ได้" หากเขาไม่ยอมชดใช้ให้ เรื่องนี้คงต้องถึงผู้ตรวจการประจำแคว้นอย่างแน่นอน

" งั้นเอาป้ายชื่อข้าไป.. อีกสองวันหากข้าไม่มาใช้หนี้เจ้า.... เอาป้ายอันนี้ไปให้พ่อบ้านตระกูลฟานเขาจะชดเชยให้เจ้าเอง" ไห่หมิงโยนบางสิ่งให้นางรับไว้

" อืม... ก็ได้" ซูเจินมองสิ่งที่นางได้รับอย่างน้อย ๆ ป้ายหยกอันนี้ก็มีค่ามาก หากเขาไม่ยอมมาจ่าย นางจะไปเรียกเก็บให้มากกว่าที่ควรจะได้เลยค่อยดูเถอะคุณชาย หญิงสาวหัวเราะเยาะในใจ